W podziękowaniu... dla Was!

Siedzę sobie w wygodnym fotelu wsparta na poduszkach, okryta ciepłym kocem, z parującą imbirową herbatą w dłoni. Mąż ogląda jakiś program historyczny, Toni śpi, a Matti korzysta z dobiegających końca wakacji wczasując się u Babci... Chwila weekendowego spokoju, chwila wytchnienia, chwila tylko dla mnie. Chciałam poczytać, ale ulubiona książka spoczywa na kolanach, a ja pozwalam myślom płynąć. Bo mam o czym myśleć. Zerkając dziś na bloga zobaczyłam czterocyfrową liczbę waszych odwiedzin.
Ktoś kto ma większe doświadczenie w prowadzeniu bloga uznałby to zapewne za pryszcz, bo gdzież mnie się tam równać z waszymi dziesiątkami, czy setkami tysięcy. Dla mnie liczba ta jest magiczna. Bo jestem tu z Wami od niespełna dwóch tygodni. I jak pomyślę sobie, że w tym pięknym świecie znalazło się kilkaset osób, które tu zajrzały, że część z nich zdecydowała się tu wrócić i nawet zostawić po sobie jakiś ślad, to robi mi się cieplej na sercu i jestem Wam ogromnie, Kochani wdzięczna. Chciałam traktować blog jak zabawę, jak błahostkę, jak odskocznię od codzienności i miejsce, gdzie pozwalać będę słowom po prostu płynąć, a staje się on dla mnie czymś ważnym. Dziękuję z całego serca, że zechcieliście się tu na chwilę zatrzymać, dziękuję za poświęcony czas i całą życzliwość jaka już w tak krótkim okresie została mi okazana. Daje to niezwykłą radość i satysfakcję, daje chęć do działania i motywację do doskonalenia swej twórczości na przyszłość.... Dziękuję Wam bardzo, Drodzy Czytelnicy i Goście. I zapraszam znów, bo dołożę wszelkich  starań, by nie zawieść Waszej ciekawości, wyczucia piękna i poczucia humoru!!


Serdecznie Was wszystkich pozdrawiam, i jeszcze raz gorąco dziękuję!!!
Wasza (nie)perfekcyjna :*